รู้จักผู้ชายคนหนึ่งเมื่อ 10 ปีก่อนในที่ทำงานเดียวกัน เขาย้ายไปทำงานที่บ้านเกิดแล้ว 10 ปี นี่ก็ติดต่อทางโทรศัพท์ เขาเคยนัดเจอกันอยู่บ่อยแต่ไม่ค่อยอยากเจอเพราะอ้วนขึ้น ๆ ทุกปี จากปี ละ 1-2 โลผ่านไป 10 ปี ตอนนี้ 30 โลแล้วค่ะ เราเป็นเพื่อนกันค่ะ คุยไปหลายปี ก็รู้สึกชอบเขาค่ะ ส่งของขวัญให้วันเกิดให้เขาตลอด เขาแวะมากรุงเทพก็พยามนัดให้เราออกมาเจอแต่ไม่กล้าเพราะ นน.ไม่ลด ดูเขาก็พยายามจะพบจะเจอเราแหละค่ะ ชวนให้ไปที่บ้านเกิดเขา แต่ก็ติดเรื่องอ้วนนี่แหละค่ะ
ช่วงปี 7-8 หลังเขาดูเปลี่ยนไป เข้าใจว่าจะมีสาว โดยปกติผู้ชายท่านนี้เป็นคนช่างเลือกค่ะ ไม่เคยยอมรับใครเป็นแฟนง่ายๆ แต่ถ้ามีใครมาให้ก็เอา แต่จะอึกอัก ปกปิด ไว้ไม่เปิดเผยให้คนอื่นทราบเพราะเกรงจะกระทบงาน เสียภาพพจน์ และกลัวผู้หญิงอ้างเอาไปเป็นแฟนทั้งที่ยังไม่เลือก(แต่นอนด้วย)
เคยถามอยู่บ่อย ๆ เขาก็บอกคบทุกคนเป็นเพื่อน แต่ไปมีอะไรกันแล้ว(พอย้อนแบบนี้เขาก็เงียบ) ครั้งหนึ่งความแตกผู้หญิงคนนั้นไปเจอเบอร์เราในเครื่อง เขาบอกผู้หญิงคนนั้น อย่าง บอกเราอีกอย่าง ผ่านไปอีก 2 ปี เขาคงคิดว่าเรื่องซาแล้ว ก็แวะมาเยี่ยมเราอีก
ทีนี้ก็เลยยอมไปเจอเขาครั้งแรกในรอบ 10 ปีที่เจอกัน เพราะคิดว่าอ้วนก็อ้วน (เมื่อก่อนผอม)ถ้าไม่ชอบก็วัดใจกันล่ะคราวนี้จะได้จบ ๆ ปรากฏว่าเขาก็ไม่ได้ว่าเราต่างคนก็ใช้เวลาในการพูดคุยเรื่องเรามากกว่าเพราะไม่เจอกันเกือบ 10 ปี เขาก็ถามด้วยจะลดความอ้วนไหม และเราก็ไม่ได้คุยเรื่องผู้หญิงที่เรามีปัญหาด้วย จนเขากลับให้เขาตอบว่ายังคบกันไหม เขาว่าคบเป็นเพื่อน (แต่เรารู้ว่าน่าจะยังไปมีอะไรกันอยู่)
ผู้หญิงคนนี้ อยู่จังหวัดหนึ่ง เขาอยู่จังหวัดหนึ่ง ในภาคกลาง แต่ด้วยงานต้องมาประสานกัน มาอบรม สัมมนา จึงต้องเจอกัน ส่วนฉันก็อยู่ กทม.
ผู้ชายท่านนี้เขาเป็นคนเรียบร้อย เวลาอยู่ในที่ทำงานทุกคนจะมองว่าเป็นคนดี มีความเกรงใจคน รับผิดชอบหน้าที่การงาน ประหนึ่งว่า การไปมีอะไรกัน ต้องหลบซ่อน และไม่เปิดเผย แต่ไม่ได้ยอมรับผู้หญิงท่านนี้ว่านี่คือแฟนให้ใครทราบเหมือนคนทั่วไป(ที่ทำงานเขาและเธอไม่มีใครทราบ เขารู้กันสองคนว่าไม่ไรกัน แต่อาจจะพูให้ผู้หญิงคนนั้นสบายใจว่าเป็นแฟนกัน) ครั้นเราถามในฐานะเพื่อนเขาก็บอกเป็นร้อย ๆ ครั้งว่า คบผู้หญิงคนนั้นแบบเพื่อน ผู้ชายดูเหมือนกลัว ๆ อึกอักเหมือนกลัวคนในที่ทำงาน หาว่าประพฤติไม่ดีเพราะทำงานราชการองค์กรใหญ่เดียวกัน แต่คนละภุมิภาค ขนาดบ่นแบบนี้แล้ว ก็เหมือนยังจะไปนอนกันอีก
ขนาดเราเอ๋ยปากกับเขาว่า "ยอมรับมาเถอะว่าเป็นแฟนกับทางนุ้น เราไม่ว่าไม่เสียใจหรอกเราเป็นเพื่อนกันได้ เขาก็ยืนยันว่า คบคนนั้นเป็นเพื่อน (แต่ก็ยังมีอะไรกัน)
อยากทราบจริงว่าทำไมเขาคิดแบบนี้ค่ะ
และการที่ผู้หญิงจะทำให้ผู้ชายสักคนรัก ต้องยอมนอนกับเขาก่อนใช่ไหม ถึงจะได้ใจเขาไป และควรจะจัดการกับเรื่องนี้อย่างไร
ทำไมผู้ชายเป็นแบบนี้ช่วยอธิบายทีค่ะ
ช่วงปี 7-8 หลังเขาดูเปลี่ยนไป เข้าใจว่าจะมีสาว โดยปกติผู้ชายท่านนี้เป็นคนช่างเลือกค่ะ ไม่เคยยอมรับใครเป็นแฟนง่ายๆ แต่ถ้ามีใครมาให้ก็เอา แต่จะอึกอัก ปกปิด ไว้ไม่เปิดเผยให้คนอื่นทราบเพราะเกรงจะกระทบงาน เสียภาพพจน์ และกลัวผู้หญิงอ้างเอาไปเป็นแฟนทั้งที่ยังไม่เลือก(แต่นอนด้วย)
เคยถามอยู่บ่อย ๆ เขาก็บอกคบทุกคนเป็นเพื่อน แต่ไปมีอะไรกันแล้ว(พอย้อนแบบนี้เขาก็เงียบ) ครั้งหนึ่งความแตกผู้หญิงคนนั้นไปเจอเบอร์เราในเครื่อง เขาบอกผู้หญิงคนนั้น อย่าง บอกเราอีกอย่าง ผ่านไปอีก 2 ปี เขาคงคิดว่าเรื่องซาแล้ว ก็แวะมาเยี่ยมเราอีก
ทีนี้ก็เลยยอมไปเจอเขาครั้งแรกในรอบ 10 ปีที่เจอกัน เพราะคิดว่าอ้วนก็อ้วน (เมื่อก่อนผอม)ถ้าไม่ชอบก็วัดใจกันล่ะคราวนี้จะได้จบ ๆ ปรากฏว่าเขาก็ไม่ได้ว่าเราต่างคนก็ใช้เวลาในการพูดคุยเรื่องเรามากกว่าเพราะไม่เจอกันเกือบ 10 ปี เขาก็ถามด้วยจะลดความอ้วนไหม และเราก็ไม่ได้คุยเรื่องผู้หญิงที่เรามีปัญหาด้วย จนเขากลับให้เขาตอบว่ายังคบกันไหม เขาว่าคบเป็นเพื่อน (แต่เรารู้ว่าน่าจะยังไปมีอะไรกันอยู่)
ผู้หญิงคนนี้ อยู่จังหวัดหนึ่ง เขาอยู่จังหวัดหนึ่ง ในภาคกลาง แต่ด้วยงานต้องมาประสานกัน มาอบรม สัมมนา จึงต้องเจอกัน ส่วนฉันก็อยู่ กทม.
ผู้ชายท่านนี้เขาเป็นคนเรียบร้อย เวลาอยู่ในที่ทำงานทุกคนจะมองว่าเป็นคนดี มีความเกรงใจคน รับผิดชอบหน้าที่การงาน ประหนึ่งว่า การไปมีอะไรกัน ต้องหลบซ่อน และไม่เปิดเผย แต่ไม่ได้ยอมรับผู้หญิงท่านนี้ว่านี่คือแฟนให้ใครทราบเหมือนคนทั่วไป(ที่ทำงานเขาและเธอไม่มีใครทราบ เขารู้กันสองคนว่าไม่ไรกัน แต่อาจจะพูให้ผู้หญิงคนนั้นสบายใจว่าเป็นแฟนกัน) ครั้นเราถามในฐานะเพื่อนเขาก็บอกเป็นร้อย ๆ ครั้งว่า คบผู้หญิงคนนั้นแบบเพื่อน ผู้ชายดูเหมือนกลัว ๆ อึกอักเหมือนกลัวคนในที่ทำงาน หาว่าประพฤติไม่ดีเพราะทำงานราชการองค์กรใหญ่เดียวกัน แต่คนละภุมิภาค ขนาดบ่นแบบนี้แล้ว ก็เหมือนยังจะไปนอนกันอีก
ขนาดเราเอ๋ยปากกับเขาว่า "ยอมรับมาเถอะว่าเป็นแฟนกับทางนุ้น เราไม่ว่าไม่เสียใจหรอกเราเป็นเพื่อนกันได้ เขาก็ยืนยันว่า คบคนนั้นเป็นเพื่อน (แต่ก็ยังมีอะไรกัน)
อยากทราบจริงว่าทำไมเขาคิดแบบนี้ค่ะ
และการที่ผู้หญิงจะทำให้ผู้ชายสักคนรัก ต้องยอมนอนกับเขาก่อนใช่ไหม ถึงจะได้ใจเขาไป และควรจะจัดการกับเรื่องนี้อย่างไร